بارون درخت نشین

ایتالو کالوینو در کتاب بارون درخت نشین داستان زندگی  کوزیمو لارس دو روندو پسر بارون آرمینیوس را از سن ۱۲ سالگی تا مرگ از زبان برادرش بیاجیو به تصویر می‌کشد.

خانواده اعیانی آن‌ها در شهر اومبروزا زندگی می‌کند و کودکان با شیوه‌های سخت و خشکی بزرگ می‌شوند که پذیرششان از سوی بچه‌ها به اکراه صورت می‌پذیرد.

پدر خانواده بارون آرمنیوس د رندو مردی است که خودش را دوک منطقه می‌داند. ولی نه از سوی بزرگان دیگر به رسمیت شناخته می‌شود و نه ساکنین اومبروزا او را فراتر از یک خرده مالک قبول دارند.

در کتاب بارون درخت نشین مادر خانواده ژنرال، که خانواده‌اش در یک یورش نظامی در منطقه ساکن شده بودند، هم‌چنان با نگاهی اساطیری و ملال آور به نبردهای پیشین می‌اندیشد.

باتیستا، دختر خانواده، بعد از این که در وضعیتی رسوایی‌آور با جوانی دیده دیده شده است، ظاهرا راهبه شده، اما همچنان جنون ناشی از شهوت اطفا نشده در وجودش زبانه می‌کشد و دست به کارهای سادیستی می‌زند.

جز پدر، مادر و دختر و دو پسرشان، در خانه دو نفر دیگر هم ساکن هستند: شوالیه انا سیلویوس کارگا، برادر ناتنی پدر خانواده که سال‌ها در دیار عثمانی بوده و اکنون به عنوان وکیل و متخصص آبیاری در اومبروزا حضور دارد و کشیش فوشلافلور که وظیفه‌ی آموختن معارف به دو پسر را به عهده دارد.

شبی کوزیمو و برادرش بیاجیو حلزون‌هایی که باتیستا قرار است از آن خوراک بپزد را فراری می‌دهند. قبل از این که حلزون‌ها کاملا بگریزند، نقشه‌ی آن‌ها برملا می‌شود و برای تنبیه در اتاقی حبس می‌شوند. بعد از پایان تنبیه سر میز شام، پسرها وادار می‌شوند که خوراک حلزون طبخ شده توسط باتیستا را بخورند. بر خلاف برادر کوچک‌تر، کوزیمو از دستور پدر سرپیچی می‌کند و با ترک کردن خانه به بالای درخت بلوط حیاطشان می‌رود. کوزیمو ادعا می‌کند که دیگر هرگز به زمین پا نخواهد گذاشت. ادعای کوزیمو در ابتدا چندان جدی گرفته نمی‌‌شود و حتی خانواده‌ی او تلاش‌هایی برای به پایین کشیدنش می‌کنند. اما او با استواری شگفت انگیزی به زندگی درخت نشینی خود ادامه می‌دهد.

ایتالو کالوینو (به ایتالیایی: Italo Calvino) (زاده ۱۵ اکتبر ۱۹۲۳ – درگذشته ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۵) نویسندهٔ رمان و داستان کوتاه ایتالیایی است.